illegalen bij grens, politie op dak en wegafteken

Onze eerste tocht vanmorgen was naar de vriendenbrug bij de grens met Birma. Vanwege de drukte hebben we ruim voor de grensovergang de auto geparkeerd. ER staan veel voertuigen te wachten om de grens over te mogen. Dat geldt ook voor voetgangers die de brug over willen. Wij lopen eerst eens onder de brug om te kijken wat daar allemaal te zien is.

We komen bij een rivier van ongeveer 50 meter breed. Langs de rivier loopt een stenen pad. Het is erg druk op het pad. We komen veel Birmezen tegen. Zij zijn te herkennen, aan linnen doeken die zij om hun heupen dragen. De vrouwen hebben hun gezicht met klei bewerkt. Soms hebben zij strepen getekend en soms cirkels.

We hebben gezien dat de controle aan de grens streng is. Maar nog geen 500 meter verder steken ze met boten illegaal de grens over. Er is zelfs een soort veerpont ontstaan. We hebben al gelezen dat de Thaise regering dit gedoogd. Af en toe houden ze een razia en dan worden de mensen kort vastgezet en weer in Birma aan land afgeleverd. Is wel een bijzondere situatie. De mensen zijn wel vrolijk. Ik krijg spontaan een hand van een Birmeense vrouw en als zij alweer verder gelopen is, keert zij zich nogmaals om, om te zwaaien. Ik weet zeker dat het een Birmeense is, want de Thai geven alleen de waai. Zij geven niemand een hand.

Kinderen komen spontaan naar ons toe. En als ik mijn duim op steek, raken we de duimen tegen elkaar aan. We krijgen er een brede glimlach bij. Har leert 1 van de jongens de ' negergroet'. Dat is wat de donkere mannen bij ons doen ;-)

Onder de brug worden achter het prikkeldraad illegaal sigaretten en viagra verkocht. Het spreekt voor zich dat Har dit laatste niet nodig heeft haha. Een stukje verder is een markt die voor het overgrote deel door Birmezen gerund wordt. In tegenstelling tot Turkije kun je hier in alle rust over de markt lopen. Niemand valt je lastig. Pas als je hen benadert, heb je contact. Dat is toch wel erg prettig. We vallen wel op als Europeanen. We zijn de enige. We zijn hier nog geen westerse toeristen tegen gekomen.

We gaan op zoek naar ons volgende punt. We willen een tempel bezoeken waar een boedha ligt die wel 30 meter lang is. Het kost wat heen en weer rijden, maar na hulp zijn we in de straat waar we willen zijn. We remmen en willen rechtsaf slaan. Horen we ineens een grote klap. Har zegt er klappen er een paar op elkaar en ze wijzen naar ons????? Uhh wat hebben wij er mee te maken. We rijden het terrein op van de tempel en even later komen er twee geagiteerde Thaise mannen op ons af. beginnen gelijk onze auto te fotograferen en maken met gebaren kenbaar dat het onze schuld is dat ze op elkaar geknald zijn. We zouden de richting aanwijzer niet aangedaan hebben.

Ze lopen druk bellend weg en ja hoor even later komen ze terug met een politieagent. Eerst doet de agent wat stug tegen ons, maar als Har aangeeft dat wij langzaam reden en we richting aangeven, reageert de agent fel naar de twee mannen. We geven een kopie van onze pasoorten (de paspoorten liggen in de kluis in het hotel) aan de agent. We moeten van hem wachten en hij loopt met de twee mannen weg. Nou daar staan we dan. Het is toch wel een beetje spannend. We weten dat agenten in Thailand corrupt zijn en stel dat de twee mannen geld geven, dan zijn we misschien wel de Sjaak ;-)

Na een kwartier komt de agent op zijn brommer lachend naar ons toegreden. Hij legt uit dat er drie auto's op elkaar geknald zijn. Een domino effect zegt hij. We krijgen onze kopieen terug en mogen weer verder. Pffff toch fijn dat het zo afloopt. Wij konden er wel niets aan doen, maar toch je weet het maar nooit. We spreken de taal niet en dan is het toch lastig communiceren.

We nemen een kijkje bij de liggende Boedha. Die is echt enorm groot. Er lopen ook een aantal monniken, maar ja die mag ik als vrouw niet aankijken. Op het tempelcomplex zijn nog meer Boedha's. Wel zo'n dertig op een rij. Echt een mooi gezicht. Ook een mooie grote gouden haan. We weten nog niet wat die haan betekent. Je ziet ze overal bij tempels en soms zijn ze reusachtig groot.

We stappen weer in de auto en als we naar de weg rijden, staan de mensen van de aanrijding er nog steeds. De schade is echt groot. We snappen wel een beetje dat ze probeerden ons de schuld in de schoenen te schuiven. De meeste Thaien hebben de auto niet verzekerd. We zijn weer een ervaring rijker.

We toeren door de omgeving op zoek naar hete bronnen. Je vraagt je af waarom, want het is immers al warm genoeg zou je denken. De bronnen hebben we niet gevonden, maar wel een nieuwe Boedha met een gouden gezicht. Hij staat in een park dat ze aan het aanleggen zijn. Het is nog niet klaar, maar je ziet wel dat het mooi wordt.

Op de terugweg rijden we over een drukke 4 baans weg. Staat er gewoon een wegwerker de strepen uit te meten op de weg. Hij raakt niet in paniek. Hij wuift met zijn hand dat we een baantje om moeten. We hebben er aardig de sokken in, want het is een snelweg. Het vraagt snel reageren anders hadden we hem uit zijn verschoning gereden.

Mensen vertrouwen er echt op dat de ander tijdig reageert. In Nederland was er een hoop gedoe geweest. Veiligheid voor alles. Nou hier niet hoor. Ondanks het voorval met de aanrijding en de agent was het toch weer een leuke ervaring. We zijn het nog niet zat.