Verstopte verkeersader en River Kwai

Vandaag hoefden we maar 150 km te rijden. Dat is een eitje normaliter. Helaas liep het wat anders ;-) In Bangkok misten we 1 afslag en kwamen midden in Bangkok bij het grote paleis van de koning terecht. Daar hadden ze de straat waar wij in moesten afgezet voor een groot evenement. Het heeft een uur geduurd voor we weer normaal konden rijden. Op het laatst zijn we over het evenemententerrein gereden. Har wordt al een echte Thai. Hij laat zich niet aan de kant duwen en elk beschikbaar gaatje benut hij. Soms zit ik met gierende hartkleppen naast hem. Maar Har zegt: " Ik ben super geconcentreerd en ga anders maar even slapen" . Dat doe ik niet, maar spannend is het soms wel haha.

We waren lekker op weg toen de volgende file zich aan diende. Bleek dat er een flinke aanrijding had plaatsgevonden. De weg moest schoongemaakt worden en 200 meter verder lag nog een auto in de greppel. Al met al 2 uur vertraging. Maar ondanks dat kijken we steeds ons ogen uit. Het blijven rare jongens die Thai-en. We stonden drie dik in de file, komt er een vrouwtje op haar brommer met zijspan en die probeerd nog even langszij te komen. Haar man, ook met brommer met zijspan, gilde dat het echt niet kon. Zo kwamen we toch zonder schade uit de file.

Daarna liep alles gesmeerd. Als je het gekke verkeer niet meerekent, want ze komen je op alle manieren tegemoet. Steken zomaar dwars de weg over en langs de rijstrook liggen de honden een uiltje te knappen. Het is dus steeds oppassen geblazen.

Eindelijk waren we dan bij de brug over de River Kwai. Echt wel een toeristische attractie. Maar die hadden we toch niet willen missen. Bij de bouw van de brug en de spoorlijn zijn in 1 1/2 jaar 15.000 mensen overleden. Dat is toch wel bizar. 75 mensen per dag die overlijden vanwege de arbeidsomstandigheden. Wij zijn over de brug gelopen. terwijl we op de brug lopen, komt de trein er gewoon aan. iedereen even aan de kant en verder gaat hij weer. Al met al toch wel indrukwekkend.

Bij een drijvend restaurant hebben we even wat gegeten. Een soort kerriesoep met kip. Har neemt een eerste hap en snakt naar adem. Die is flink pittig. Beginnen ze aan de tafel naast ons hartelijk te lachen. Zij hadden met spanning onze reactie afgewacht. Het waren Belgen die het eten veel te heet vonden. Zij lieten bijna alles staan. Wij hebben bijna alles op haha.

Op naar ons hotel. Oh wat zijn we blij met onze Tom Tom, want anders hadden wij het hotel echt niet gevonden. We zitten aan de rivier. Maar niet op de rivier. Er zijn nl. ook huisjes op het water, maar die hebben geen toilet en douche. Zoals iedereen weet hou ik niet van camperen, dus ook nu niet ;-) Wij slapen in het hoofdgebouw en hebben alles tot onze beschikking, inclusief het tijdschrift LINDA dat bij de schommelstoelen buiten onze kamer ligt. Hoe gek is dat.

We hebben de omgeving verkend en zijn over een brugje van oude bamboestammen gelopen naar een klein restaurantje. Daar waren nog meer Nederlanders. Toen we weg gingen wensten we hen nog een fijne vakantie. Van 1 van de dames viel de mond letterlijk open en bleef even open ;-) Oh zijn hier nog meer Nederlanders. Ja je komt ze overal tegen.

Naast ons hotel is een zeeeeeer gammele loopbrug, waar niet veel planken meer in goede staat zijn. We hebben ons leven gewaagd en hebben het overleefd. Nu zitten we lekker in het restaurant. het is hier heerlijk Tot morgen maar weer.