Een stekelige dag :-)

Het was weer een heerlijke dag. Vanmorgen vertrokken naar het Washington National Park. We hebben er voor gekozen om de lange route langs de kust te rijden. Even gestopt bij de 1000 treden trap. Die trap heeft geen duizend treden, maar als de duikers na een dag onder water te zijn geweest de trap op moeten lopen met al hun spullen dan voelt dat als een duizend tredentrap.

Het uitzicht is prachtig. Terwijl we staan te kijken, komt er een leguaan aan. Hij gaat op nog geen meter afstand van ons zitten. Mooi de gelegenheid om er foto's van te maken. We zijn vandaag heel veel leguanen tegen gekomen. Het stikt er hier van.

Even later komen we bij de ingang van het Nationale park aan. We lopen naar het loket om een kaartje te kopen. We staan wat te geinen met de ranger. Hij is wel in voor een geintje. Voor we het park in gaan, halen we nog een koud drankje. Achter de balie zit een Antiliaanse man en achter hem (op zijn knieen) zit een Nederlandse man te schilderen.

De Nederlandse man verteld dat hij als vrijwilliger in het werk werkt??????? Werken, terwijl die Antiliaan uit zijn neus zit te montignacken. Het moet niet gekker worden. Ze vertelden vol trots dat wij vandaag de eerste klanten waren en dat je veel beter lekker aan het werk kan zijn. Vol vuur bevestigt de Antiliaan dit. Huhhh meent hij dit nu echt. We moeten er eigenlijk wel om lachen. Al blijft het bijzonder ;-)

Het park staat vol met grote cactussen en stekelstruiken. Verder zijn er veel hagedissen en leguanen. Langs de kust zien we metershoge golven die tegen de kust aan beuken. Er zijn inhammen waar een soort ronde zoutvlakken zijn. De golven stromen in de bakken en er vervolgens weer uit. Het is een mooi gezicht.

Het is echt crossen door het park. Soms knallen we met onze knar tegen het dak aan of komen vrij van de stoel. We komen op veel mooie plaatsen. Bij Slagbaai komen we op een punt waar aan de ene kant de zee is en aan de andere kant een zout meer met flamingo's. We parkeren de auto om te snorkelen. In de zee zijn twee mannen met een duikuitrusting en zij komen richting de kant. Wat is dat nu weer......
De mannen hebben wel een duikuitrusting aan, maar van broekjes dragen hebben ze geen kaas gegeten ;-)

Frank en vrij lopen zij het water uit. Je wilt niet kijken, maar kan het toch niet laten. Het lijkt net of 1 van de mannen geen voorplantingsorgaan heeft. Dat vraagt om een nadere studie. Die taak neemt Har op zich haha. Nou we willen niet te veel in detail treden (en het netjes houden ;-)) maar ze zijn hem niet vergeten, al is het een heel klein....

We houden er maar over op :-) Het wordt tijd om met de camera te water te gaan. Har heeft de snorkel van Bas en de onderwatercamera van Re. Hij is er helemaal klaar voor. In tegenstelling tot gisteren is hier de bodem van zand. Daardoor is het water niet zo helder als op de locatie van gisteren. Ook zijn er minder vissen. Volgende keer beter.

Op een bepaald moment horen we dat de uitlaat het gaat begeven. Oke we hebben een probleempje op te lossen. We rijden naar de garage waar de auto in onderhoud is, maar die doen alleen het technisch onderhoud. De uitlaat wordt door een ander bedrijf gedaan. We bellen het verhuur bedrijf. We krijgen nog even de vraag of we de uitlaat niet kapot gereden hebben, maar met zo'n chauffeur als Har kan dat natuurlijk niet hihi.

Har gaat naar de andere garage en de vrouw van het verhuurbedrijf komt daar ook naar toe. Op de brug in de garage blijkt dat de uitlaat op een haar na doormidden is. Morgenochtend beginnen ze er direct aan. Wij krijgen een andere auto. Har mag uitzoeken en kiest voor een kleine jeep. Die willen we nog wel even uitproberen. We rijden naar het centrum van Kralendijk. Daar ligt weer een knots van een cruiseschip.
Altijd leuki om te zien.

Nu zitten we heerlijk bij het zwembad en de bar en hebben heerlijk gegeten. Lekkerrrr hoor.

Allemaal weer de groetjes en tot morgen.