De boertjes van IJsselmonde bij een tractortreffen

Gisteravond heerlijk gegeten in ons hotel en na een heerlijke nacht waren we weer fris en fruitig om de dag aan te gaan. Mijn beeld van het Zwarte Woud is toch wel dat overwegend geitewollensokkentypes hier vakantie vieren. (Sorry wil niemand tekort doen) Ben tot de ontdekking gekomen dat dit echt niet terecht is. Alleen al in ons hotel is al een diversiteit aan nationaliteiten en leeftijden. Vanmorgen zaten aan het ontbijt jonge mensen, honden liefhebbers en natuurlijk ook weer 50 plussers haha. Dat waren wij haha.

Gisteren zagen wij in het dorp Simonswald een aantal oude tractoren. Van de eigenaar van het hotel hoorden wij dat er vandaag een tractortreffen was in Freiambt. Ongeveer 25 km van ons hotel vandaan. Dat leek ons wel leuk om te gaan kijken. Wij zijn tenslotte de ‘Boertjes van IJsselmonde’. Met het adres in de Tom Tom gingen we op pad door een prachtig landschap.

In het dorp werden we richting een parkeerplaats op een groot grasveld gedirigeerd. Van verre zagen we al tientallen tractoren staan bij een grote tent. De tent was echt zo’n Duitse Feesttent. Veel kramen met drank en de houten banken waar de gemundlichkeit hoogtij viert. De stemming zat er al flink in.

Leuk om te zien dat er zoveel mensen liefde hebben voor de tractor. Er stonden prachtige exemplaren bij en de laatste was nog niet binnen. Terwijl wij daar lopen, komen er nog veel tractoren bij. We schatten dat er zeker 250 tractoren stonden. Netjes op merk gestald. Er heerst een gezellige sfeer.

Om 14.00 uur zou er een gestart worden met een tour door de omgeving. Daar hebben we niet op gewacht. We wilden nog wat drinken in de muziektent, maar die was inmiddels afgeladen. Er stonden lange rijen voor de balies van de drank en eettentjes. Buiten stonden ook de Duitse bekende biertenten en ook daar flinke rijen. Aansluiten hebben we niet gedaan. We zijn op weg gegaan naar Hausach. Daar is een station en daarvandaan kun je een bijzondere tocht maken met de trein.

Onderweg komen we veel motorrijders tegen. Het is hier een walhalla voor motorrijders. Har zij hart ging open haha. We zijn gestopt bij een gasthof waar we een klein hapje genomen hebben tussen de motorrijders. Was een gezellige boel. Vooral toen er een oud baasje op een Harley aan kwam rijden. Hij zat niet zo zeker op zijn motor. Met zijn voeten aan de grond kwam hij vlak voor ons tot stilstand. Hij gedroeg zich als een dandy. Wat stram sloeg hij zijn been over het zadel en trok zijn jas uit. Grappig was dat hij heel korte beentjes had en dat zijn leren broek veel te groot was. Deed zijn helm af en trok een kam uit zijn zak en in de spiegel kamde hij met een zekere allure zijn haar. Wij staken onze duim in de lucht om hem een compliment te maken. Je zag hem groeien! Hij liep een rondje en stapte weer op zijn motor?!?! Hij ging weer verder. We konden zien dat hij zijn motor totaal niet onder controle had, maar zonder brokken kwam hij weer veilig op de weg terecht. Iedereen op het terras moest er om lachen. Hij had indruk gemaakt.

Wij weer op weg naar Hausach. Voor het station vonden wij een parkeerplaats. Nu nog een kaartje kopen. Er zat niemand aan het loket en de automaat gaf onvoldoende duidelijkheid. Wij de ‘wisselwachter’ aangesproken. De wisselwachter zat in een hok naast de rails. Hij had een groot dasboard met heeeeel veeeel knoppen. Hij stond ons vriendelijk te woord, gaf ons een dienstregeling en tipte ons nog dat het kaartje dat we van de hoteleigenaar ontvangen hebben, kunnen gebruiken voor de treinreis. We stonden gezellig te kletsen, toen hij ineens snel naar zijn dashboard liep om de wissels te bedienen. We moeten hem niet van zijn werk houden natuurlijk haha.

De eerstvolgende trein komt om 20 over drie. Dat is niet echt handig. We besluiten om morgen deze trip te maken.
We rijden verder door het Zwarte Woud. Die naam snappen we wel. De zon is verdwenen achter regenwolken en als je door het bos rijdt is het eigenlijk best wel donker. Onderweg komen we een oude Mercedes tegen. De auto komt uit Groot Brittannië. De bestuurder is of onder invloed of snapt niet dat hij recht moet rijden. In een tunnel waar je 80 km mag, rijdt hij net 50 km. Hij schiet soms naar links en dan weer rechts. Als er dubbele rijstroken komen, wil Har hem inhalen. Zit hij ineens weer op beide rijstroken. Grrrrrr dat schiet niet op, maar op een bepaald moment lukt het om de Mercedes in te halen. Zit er een klein Chinees mannetje achter het stuur met racehandschoentjes aan. Het moet niet gekker worden haha.

Veilig komen we weer bij ons hotel aan. Nog even een afzakkertje om de middag af te sluiten. Het regent hard, maar we zitten lekker onder het afdak op het terras. Wat een leven. Dat houden we nog wel even vol. Straks weer lekker eten en plannen maken voor morgen.