Toch Zeeuwen? en verrassingsdag :-)

Gisteren hadden wij een tafel gereserveerd in het hotel. Maar toen wij ons wat in de prijzen verdiepten, zijn we daar op terug gekomen. De prijzen waren flink aan de maat. Een paar voorbeelden;
Een koffie 5,35 euro
Ontbijt 24,84
Een schnitzel 37,70
Entrecote 46,82
Dat vonden we toch eigenlijk wel wat te gek. Wij de tafel geannuleerd en op weg naar het dorp.

In het dorp was het betaald parkeren. Hmmm wij hebben geen Zwitserse franken. Wij bij de betaalautomaat gaan staan met 2 euro in ons hand. Komt er een leuke vrouw aanlopen. Eerst maar even gevraagd of er streng gecontroleerd wordt. Inmiddels was er ook een man bij gekomen en de man en vrouw zeiden beiden. “Nou met die regen zitten de controleurs binnen”. Maar dat risico wilden we niet nemen.

Terwijl we staan te praten gooit de vrouw geld in de automaat. Ik vraag of zij wil wisselen. Dat wil zij wel en we krijgen van haar een Zwitserse frank. Ondertussen heeft de man ook geld in de automaat gegooid. Er komt een kaartje uit. Waarschijnlijk heeft de man nu een kaartje van het geld van de vrouw en van zich zelf. De vrouw heeft nu geen kaartje. Dat vinden we echt sneu. Maar de vrouw lacht er om en gaat naar de winkels. Har stelt nog even voor om bij haar auto te blijven staan, voor het geval dat er toch controle komt. Maar in de stromende regen wachten op iets wat waarschijnlijk niet gaat komen, lijkt ons niet zo handig. Wij halen voor ons zelf ook een kaartje uit de automaat en gaan op pad.

Er zijn niet heel veel restaurantjes in het dorp. En van de restaurantjes waar we de kaart van bekijken, zijn de prijzen ook niet al te goedkoop. Klopt ook wel, want op internet hebben we gelezen dat Zwitserland het duurste land van Europa is. We strijken neer in een restaurant. Het lijkt wel of we een sauna binnen stappen. Warm!! Zijn we welkom???? De eigenaren zitten zelf te eten en met duidelijke tegenzin staat de vrouw op. We krijgen een menukaart en gelijk de vraag of we het al weten. We denken dat haar ‘prakkie’ koud staat te worden. We bestellen een schnitzel.

Zegt de kok, komen ze helemaal uit Nederland om een schnitzel te eten. Ja huhh. Een stukje vlees kost hier ook 48 euro! We voelen ons net Zeeuwen hier tussen de Zwitsers. Nou de schnitzel (een kleintje trouwens) is goed van smaak, maar daar is ook alles mee gezegd. Als we afrekenen zijn we voor dat beetje eten en twee glazen bronwater ruim 50 euro kwijt. Haha wel wat goedkoper dan het hotel. Dat dan weer wel .

Terwijl we in dat restaurantje zaten, kwamen er ineens mensen met een hond binnen. Zij hadden een reflecterend vest aan met de tekst ‘hundenshule’. Ze lopen met de hond door het restaurant en de hond snuffelt op de grond. Ineens loopt hij naar een vrouw die achter ons is gaan zitten. De hond heeft ‘beet’! Hij krijgt als beloning een lekker stukje worst. Zo worden honden hier dus opgeleid. Nou dat is toch wel weer lachen.

Vanmorgen hadden we geen haast. We hoefden pas om 21.00 uur bij de veerpont zijn, zodat we om 23.00 uur kunnen gaan varen. Alle tijd dus. Eerst dus nog even lekker ontbijten. Een ontbijt kost in dit hotel 26 euro per persoon. Dat zit bij ons in de reis inbegrepen. Voor dat geld krijg je wel een super goed ontbijt.

Har is nog steeds niet over de schok heen wat een kop koffie kost en wil zijn ontbijt er helemaal uit halen. Hij zegt : “Ik ga voor 20 euro koffie drinken” .Dan moet hij 4 bakken koffie drinken. Is natuurlijk gekkigheid. Hij heeft het bij twee koppen koffie gehouden.

Kilometers gaan we vandaag wel maken. Zo’n 600 km. De reis verloopt prima tot we bij de St Gotthardtunnel komen. Daar lopen we een vertraging op van 3 kwartier. Sinds het ernstige ongeval in de tunnel mogen voertuigen gefaseerd de tunnel in. Een soort druppellicht wordt gebruikt. Het zorgt voor vertraging, maar men hoopt op deze manier te voorkomen dat het nog een keer zo uit de hand loopt.

De reis verloopt verder voorspoedig en rond 18.00 uur komen we bij de haven aan. We hebben nog 3 uur voor we aanwezig moeten zijn. Pisa ligt hier niet zo ver vandaan. We besluiten daar nog een kijkje te gaan nemen. Het is ongeveer een half uur rijden. We moeten wel om onszelf lachen. Hebben we ruim 600 km gereden en gaan we weer op pad.

Op weg naar Pisa zien we langs de weg ineens een wulpse dame zitten. Huh is dat nu een publieke vrouw?? Even verder zit er weer 1 op een tafel onder een parasol en weer verder staan er 2 bij een brug. 1 heeft alleen een string en een shirtje aan. We komen er nog een aantal tegen. Het lijkt de Italiaanse G.J de Jongweg wel. (voor de mensen die dit niet kennen, hier liepen vroeger de heroïnehoertjes).

De goden hebben het goed met ons voor. We rijden bijna tot de scheve toren van Pisa toe. Het is nog geen 150 meter vanaf de toren. Hoe is het mogelijk. We willen netjes een parkeerkaartje kopen, maar dat is zo’n ingewikkeld proces, dat we een paar Italianen aanspreken. Zij vertellen ons dat het vandaag een feestdag is en er niet betaald hoeft te worden. Nou dat is mooi meegenomen. Binnen no time zijn we bij de scheve toren. Net als jaren terug worden we aangesproken door Afrikaanse mannen die horloges proberen te verkopen en selfiestokken. Als we zeggen dat we al zo’n stok hebben, vragen ze of we er niet nog 1 willen. Haha lachen met die jongens.

Later raakt Har nog met 1 aan de praat. Hij komt uit Gambia. De jongen wil gelijk weten in welke plaats wij geweest zijn en wat we van Gambia vonden. De jongen heeft familie in Amsterdam en Rotterdam. Net als de meeste Gambianen is het een vrolijk mannetje. Har krijgt een klein kettinkje en armbandje, omdat hij Har zo aardig vindt. Har geeft de jongen geld voor een bak koffie. De jongen ook weer blij.

Nadat we wat gegeten hebben, gaan we weer naar de haven. We staan redelijk vooraan en zien onze veerboot binnen komen. We zijn snel aan de beurt en binnen een half uur hebben we de sleutel van onze kamer. We hebben een suite geboekt. Haha nou dat valt niet tegen. Er zijn 2 suites die achter op de hoek gesitueerd zijn. Twee grote ronde ramen geven een mooi uitzicht. Via 1 raam kunnen we zien hoe alle voertuigen de boot in gaan. Vrachtwagens moeten achteruit de veerpont op. Dan moet je wel goed kunnen sturen.

We hebben echt een ruime kamer met tv, koelkast, bankje, buro en douche. We moeten er wel om lachen, want zoveel hebben we niet extra betaald. Nu nog een rustige reis zonder dat we zeeziek worden dan komen we morgen fris en fruitig aan op Sardinië.