Mijnen en chillen

Vanmorgen stonden er stapels koffers van de Duitsers met de Harleys bij de receptie. De koffers gaan in een bestelbus en de motoren rijden hun eigen route. De mannen en vrouwen waren klaar voor vertrek en dat wilden wij wel even zien. We zijn er lekker bij gaan zitten. Op een enkeling na was iedereen volledig in het leer gekleed. En dat bij 25 graden (’s morgens al). Het is een mooi gezicht als ze allemaal tegelijk vertrekken.

In ons hotel staan bij de receptie en de eetzaal grote schalen met verse rozen en rozenblaadjes. Grappig hè. Het ontbijt is iets minder dan in het vorige hotel. Het is bijna allemaal zoetigheid wat de klok slaat. Dat is wat jammer. Maar verder klagen we niet, want het is goed verzorgd.

Vandaag willen we oude mineraalmijnen bezoeken. Het adres staat in de TomTom en we trekken de bergen in. Rijdt er ineens een brommobiel voor ons met een gangetje van 20 km/u. Je mag op deze weg 80 km. De bestuurder heeft een hoedje op. We vermoeden dat hij niet meer zo piep is. Op een bepaald moment kunnen we de brommobiel passeren. We kijken nieuwsgierig naar binnen en schrikken een beetje. Het is eigenlijk zielig, maar de bestuurder is zo ontzettend lelijk dat we gewoon medelijden krijgen. Volgens ons loopt hij tegen de negentig jaar, heeft grote kraters in zijn gezicht en een aardbeienneus. Het ergste is nog dat zijn mond helemaal open staat. Onze excuses dat we misschien wat grof zijn, maar deze man zag er echt heel erg lelijk uit. Daarnaast vragen wij ons af het nog wel verantwoord is dat deze man op de weg rijdt. We hopen niet dat de ‘snelle’ Italianen hem in de wielen rijden.

Onze toch naar het eerste oude mijnstadje ligt vlak bij het strand. Het is echt een ‘dood stadje’ de huizen zijn leeg en vervallen. Ook de machines zijn vervallen. Je ziet nog wat van de afgravingen die er geweest zijn. De omgeving is echt heel erg mooi. We krijgen de indruk dat toen alle mineralen uit de grond gehaald zijn, iedereen zijn biezen gepakt heeft en alles zo hebben achter gelaten. Bijzonder.

We rijden door naar het strand en komen langs heel hoge duinen. Dat hebben we hier nog niet gezien. Vlak bij het strand parkeren we de auto. Er loopt een planken pad naar het strand. Geeft een leuk effect. Het strand is breed en lang. Veel mensen zijn er niet. Heerlijk.

Even later strijkt voor ons een Italiaans echtpaar neer. Het is bij de Italianen nooit duidelijk of ze nu ruzie hebben of gewoon met elkaar praten. Het gaat er meestal heftig aan toe. Het lijkt of de vrouw commando’s geeft en hij wat tegengas . Die vrouw is trouwens goed voor mijn zelfvertrouwen. Ik kan er zeker 2x uit haha. Ze hebben twee klapstoeltjes en aan beide zijden hangt zij aardig over. De man doet erg zijn best om het zijn vrouw naar de zin te maken. Hij graaft een gat, plaats de parasol, koelboxje op zijn plaats, nog een parasolletje plaatsen en smeert zijn vrouw in met zonnebrand. En niet voor het één of ander, daar maakt hij echt werk van en is wel even bezig. Mooi om te zien.

Wij gaan weer op weg naar de volgende mijn. Onderweg komen we nog een aantal geiten tegen. De bok lijkt op een masker dat in ons hotel hangt. Een (kunst)fotograaf heeft diverse foto’s gemaakt met het masker van de bok. Deze foto’s hangen in ons hotel. Echt mooi . Ook de tweede mijn is volledig verlaten. Volgens de capitoolgids wordt er elk half uur een rondleiding gegeven. Maar alles zit op slot. Dat vinden we jammer, want we hadden graag een kijkje genomen.

Dit deel van Sardinië is totaal niet toeristisch. Veel restaurantjes komen we dan ook niet tegen. Sterker nog eigenlijk geen 1. De restaurantjes die we tegen komen, zijn allemaal gesloten. Hmmmm jammer. Vlak bij ons hotel is de Lidle en we besluiten daar wat te eten te halen. Het is voor tussen de middag. We gaan er van uit dat we vanavond wel een restaurant vinden. Het restaurant van het hotel willen we eigenlijk niet proberen, omdat we op internet gelezen hebben dat de kwaliteit niet echt goed was. Bij de Lidle zagen we trouwens dat de papjes die op het buffet stonden daar vandaan komen. Is niet erg, al verwacht je bij een 4 sterren hotel verse yochurt. Sorry hoor is niet snobistisch bedoeld.

Na het eten gaan we lekker chillen aan het zwembad. Het is 27 graden. Heerlijk. We hopen dat het bij jullie inmiddels ook wat beter is geworden. We doen nog steeds ons best om het mooie weer jullie kant op te blazen. Morgen trekken we weer verder naar een ander deel van Sardinie. We zijn benieuwd.

Allemaal de hartelijke groeten!