Cultuur snuiven

We zijn vandaag goed bezig geweest haha. Cultuur gesnoven in Nora. In Nora zijn nog overblijfselen van een stad uit de 8 en 9de eeuw voor Christus. Deze stad is pas in de jaren 50 ‘boven water’ gekomen. Daarvoor leek het op een berg. Ze zijn 5 jaar bezig geweest om de oude stad te ontdoen van al het zand en begroeiing. We krijgen een rondleiding met zijn vieren. De andere twee zijn Engelsen. Wat dat betreft hebben we echt geluk. Voor ons is een grote groep en na ons komt ook een grote groep.

Het meisje die de rondleiding geeft, vertelt met veel enthousiasme. Wij verbazen ons over de Romeinen die al van die uitgekiende systemen hadden. Ze hadden een wellnesscentrum. Voor dit centrum hadden ze een aquaduct gebouwd van 4 km om zoet water aan te kunnen voeren. Vloerverwarming hadden ze ook al in die tijd. Al moest die wel opgestookt worden met hout. Daar hadden ze dan slaven voor. Dat laatste is dan wel weer jammer.

Naar toilet gaan was een sociaal gebeuren. Je zat met zijn allen op de latrine de dag door te nemen. Voor het afvoeren van de uitwerpselen gebruikten ze het gebruikte water uit de wellness. Dat gebruikte water stroomde onder de latrine door in de richting van de zee. Lijkt ons toch een bijzonder idee dat je met elkaar op de latrine zit. Sociaal zijn, doen we nu toch echt anders haha.

Verder waren er nog prachtige mozaïekvloeren. Een deel was men nog aan het restaureren. In de vloer van de slaapkamer was een afbeelding van Aphrodite op een dolfijn. Verder was er nog Romeins theater. Nou ja wat er nog van over was. Soms wordt dit theater nog gebruikt. We zijn vandaag weer een stuk wijzer geworden.

Naast de oude opgravingen is een mooi strand. Het is superdruk. De Sadiniers hebben speciale karretjes voor het strand. Die karretjes zijn helemaal afgeladen met stoeltjes, parasols, koelboxen en strandattributen. Het is een gezellige boel. Het lijkt trouwens wel of iedereen naar het strand gaat. Op weg naar Quartu Sant ‘Elena zien we een lange file naar het strand. Op de terugweg hebben we de afstand opgenomen. Ruim 5,5 km. Wij gingen de goede kant op hihi.

Daarna zijn we naar Quartu Sant ‘Elena gereden. Op weg er naar toe reden we langs zoutvlakten en moerassen, waar veel flamingo’s leven. De flamingo’s zijn hier overwegend wit. Alleen bij hun vleugels zie je wat roze. Het zijn er wel heel veel. Dit stadje valt wat tegen. Het is zoals veel stadjes op Sardinië een slaapstadje. Overal zit alles dicht en je ziet geen kip buiten.

Cargliari ligt hier niet zo ver bij vandaan en we besluiten om daar iets te gaan eten. We parkeren de auto weer op de parkeerplaats en lopen op ons gemak naar het zelfde tentje als waar we gisteren gegeten hebben. Ha daar zijn jullie weer, zegt de serveerster. Met onze Hollandse koppies vallen we natuurlijk op. We nemen pizza en die past niet eens helemaal op het bord. Is super lekker. Nog een Italiaans ijsje er achter. Is trouwens ons eerste ijsje!!! 

Toen we onze auto op de parkeerplaats neerzette stond er tussen de 2 betaalautomaten een zwerverachtig type. Hij keek mee in de portemonnee van de mensen die stonden te betalen. Dat vonden we niet zo’n fijn idee. Har heeft wat los geld in zijn zak, zodat we niet met onze portemonnee bij de automaat hoeven te staan. Als we aankomen staat er een ander type. Het is geen onaardige jongen. Mist een paar tanden en is broodmager. Hij bedoeld het goed en we geven hem wat geld. Dat kan hij wel gebruiken.

Dat gold niet voor een dikke bedelaar voor het station. Die stond daar alleen maar zijn hand op te houden. Hij was bijna dikker dan Har en ik samen. Echt dik dus, want wij zijn samen ook aan de maat. Ja dat weten we echt wel hoor hihi. Die geven we niets, omdat we niet de indruk hebben dat hij wat te kort komt. Laat hij maar lekker gaan werken 

Op dit moment zitten we lekker op ons terras te genieten van het mooie weer. Of……met andere woorden:
“We zouden eigenlijk altijd vakantie moeten hebben. We zijn ervoor geschapen. Maar waar moet je dan nog naar verlangen.”

Groetjes van ons