bezoek aan twee langnekdorpen

Vandaag zijn we bij twee dorpen met langnekken geweest. Naar het eerste dorp zijn met de auto gegaan. Dat was een ' wilde' rit doordat we over een zeer slechte weg moesten.

In het eerste dorp was het niet zo toeristisch. Er waren ook niet zo veel vrouwen met ringen om hun nek. Als een meisje met volle maan geboren wordt, dan mag zij een langnekvrouw worden. Als klein meisje krijgt zij met regelmaat een ring er bij. De ringen duwen het sleutelbeen naar beneden. Hierdoor lijkt het of zij een langere nek krijgen. We hebben wel even getwijfeld of we wel zouden gaan. Het gebruik van de ringen was bijna " uitgestorven".
Maar omdat toeristen willen betalen, krijgen meisjes sinds jaren weer van die ringen om. Eigenlijk wel zielig.

Het dorpje bestaat uit huizen op palen, waar de dieren onder scharrelen. De muren zijn van gevlochten bamboe. De vrouwen zijn vooral met huisvlijt bezig. Ze weven veel mooie stoffen. De oudere vrouwen hebben ook ringen om hun armen en benen. Je moet er niet aan denken dat er van die ringen om mijn varkenspootjes moeten. Daar zijn geen ringen voor te krijgen haha. Zo zit aan elk nadeel ook weer een voordeel ;-)

Op de terugweg, vroegen de militairen bij de controlepost of we bij de langnekken geweest waren. Ja zeiden wij. Hebben jullie dan van auto gewisseld? De weg is zo hobbelig en slecht. Nee zeiden wij, we hebben er gewoon gereden. Als het hevig geregend zou hebben, dan hadden we er niet kunnen rijden, want dan is het 1 blubberpoel, maar nu was het te doen.

We wilden bij een olifantenkamp gaan kijken, maar hebben die niet gevonden. We stonden bij het volgende langnekdorp. Daarvoor moesten we eerst met een longtailboot door de jungle om er te komen. Onze schipper was een oudere man, samen met zijn vrouw. Hun twee kleinkinderen mochten ook mee. De jongste was net 1 jaar en echt een schatje om te zien. Na 20 minuten varen kwamen we bij het "Karendorp" aan. Hier waren veel vrouwen met ringen om hun nek. Het was hier ook wel wat toeristischer, maar niet op een vervelende manier. We zijn heel het dorp doorgelopen. 1 meisje sprak redelijk goed engels. Dat had zij in het dorp geleerd. Er is een schooltje gefinancieerd vanuit het westen. Het meisje vertelde dat zij nooit het dorp uit kwam.

Ik ben nog op de foto gegaan met een halve stapel ringen die aan de achterkant met een lint werden vastgebonden. De ringen zijn best zwaar. Nog een lokaal shirtje en ik was een echte
" Karenvrouw". Nou ja, niet echt gelukkig. Als je wat kocht dan was het makkelijk om de vrouwen op de foto te zetten. Ik heb aardig wat foto's gemaakt ;-) De tocht terug was weer net zo spectaculair., We hebben genoten. Vandaag is het flink warm en dat was een reden om lekker te gaan chillen aan het zwembad. Zo weer lekker snaaien. Ik kijk er rijkhalzend naar uit!! PS mijn ringen heb ik weer afgedaan.