Fietstocht, Har mandendrager en in bush bush

Rond 06.15 uur komen voor het hotel de monniken een aalmoes halen. De monniken leven van de giften die ze krijgen. Na 13.00 uur eten zij niet meer. Vandaar dat zij 's morgens vroeg langs gaan bij de mensen. een rij monniken met een schaaltje in hun hand. Daar hadden we wel naar willen kijken, maar we waren nog ernstig in dromenland. Dat is niet gelukt. Morgen weer een kans.

We hebben net als gisteravond heerlijk buiten aan het water gegeten. We worden hier echt in de watten gelegd. Lieve, mooie maar vooral heel aardige mensen. Na het ontbijt hebben we een fiets geregeld en gaan we op weg naar het Historisch park. Har heeft zo iets van moeten we al weer stenen gaan kijken? Maar dit park is echt prachtig aangelegd.

We kopen een kaartje voor het park en moeten voor de fiets extra betalen..... Wel 25 cent!!!! We hebben nog even getwijfeld of we dat wel zouden doen ;-) Op onze fiets crossen we door het park. Bij onze eerste stop staan 3 mensen op een scooter. Je ziet het niet, maar ineens halen ze allerlei koopwaar uit hun tas. We kopen een houten kikker, die als je er met een stokje overheen gaat, het geluid maakt van een kwakende kikker. Is wel grappig. En we kopen een kleine houten boedha. Mensen blij, wij een aandenken.

Er zijn een paar grote boedha's en we komen twee Nederlandse meiden tegen. Je komt ze echt overal tegen die Nederlanders. Het was nog even spannend, want zij zijn van 020 en wij van 010 haha. Nee hoor we hebben gewoon niet verteld dat we uit Rotterdam kwamen ;-)
Er zijn nog veel bewaard gebleven oude WAT's (Tempels) en boedha's. Het is echt mooi.

Nadat we het hele park doorgefietst hebben, rijden we over een kleine markt. Daar komt een heeeeeel klein meisje met een menukaart op ons af lopen. Kennelijk doet zij voor het eerst want iedereen begint te lachen. Ze is echt klein, kan op zijn best lopen. Het is een schatje om te zien. Eten gaan we niet, want dat vinden we te link. Op de markt hebben ze geen koeling. Maar we willen wel water en een paar bananen.

De vrouw die de bananen en het water verkoopt is een oud vrouwtje met zeer weinig tanden in haar mond. Ze heeft wel humor. Ik vraag of ik een foto van haar mag maken en dat zij vindt zij direct goed. Ze pakt een Thaise strooien hoed en zet die bij Har op zijn hoofd en geeft hem ook een juk met rieten manden waar bananen in zitten. Ik zet Har op de foto en dan wil zij ook nog met Har op de foto. Ja wie wil dat nu niet ;-) heeft die bijna zestigjarige man ook nog sjans met een dame op leeftijd. Is hij ineens een toyboy hihi.

We zijn het fietsen nog niet zat en rijden verder het dorp uit. Langs de weg staan grote groene potten. Als we even neuzen, zien we dat dit de vuilnisbak is.Ziet er heel wat gezelliger uit dan onze containers. In een superklein winkeltje kopen we water en wat de eten (verpakt!!!) Het is lachen, want je hebt zo contact met de mensen. Voor het winkeltje staat een bankje met kerstmannenetegeltjes. Dat verwacht je hier toch niet. We rijden vrolijk verder langs rijstvelden, boeren die hun land om ploegen en liggende moeders op een soort houten tafel. De moeders schommelen een bedje met een baby heen en weer door aan een touw te trekken. En dat allemaal liggend. Ja die Thaien zijn lekker relaxed.

We fietsen terug naar ons hotel en duiken het zwembad in. Daarna uitgestrekt op de bedden met een boek en wat te drinken er bij. Dat houden we zeker 2,5 uur vol!!. Dan douchen en omkleden, want we gaan nog even op pad met de auto voor we gaan eten. En we weten niet hoe we het voor elkaar krijgen maar op een bepaald moment zitten we in the middle of nowhere (bush bush) We komen soms door heel kleine dorpjes waar wij een bezienswaardigheid zijn. He twee blanken in een auto ;-) Er is een vrouw op de scooter die ons ernstig aanstaart. Ze heeft overigens wel een beetje een inteelt gezicht. Die is echt niet raszuiver.

Op een bepaald moment zetten we de TomTom maar weer aan, want de gaten in het wegdek worden wel heel erg groot. Grappig is dat elk gebied kennelijk zijn eigen type vervoermiddel heeft. In Sukhothai rijden bijvoorbeeld geen tuktuks, maar bakfietsen die opgepimpt zijn en waar je in gaat zitten. Zo crossen ze je overal naar toe. In dit afgelegen gebied. Rijden vrachtauto's (maar dan klein) zonder motorkap en soms zelfs zonder cabine. Achter is een laadbak. De meeste mensen die er op zitten, hebben hun gezichten helemaal bedekt. We weten nog niet waarom dit is. Bij ons zou je denken; " die types komen de boel overvallen", maar hier is het heel gewoon. Het blijkt dat zij dit doen, omdat zij een lichte huid willen houden.

We zijn nu nog even aan het chillen. Straks gaan we eten. Tijdens het eten is er originele levende Thaise muziek en komen er ook Thaise danseressen. We moeten ons alleen wapenen tegen de muggen, want anders zijn wij het maaltje in plaats van lekker zelf te eten. Morgen gaan we naar Mae Sot. Kijken wat we daar allemaal weer te zien krijgen.