We laten sporen achter

Vandaag alle tijd van de wereld. We gaan pas om 16.15 uur de lucht in. ’s Morgens pakken we op ons gemak de koffers. Maken het huis glad en rond half twee rijden we naar mijn vader die ons naar Rotterdam Airport brengt. Uit principe hebben wij het niet over the Hague Airport. We zijn tenslotte niet in Den Haag, maar in Rotterdam haha.

Rond twee uur komen we op het vliegveld aan. Het inchecken is een eitje op zo’n klein vliegveld. Al snel zijn we door de veiligheidscontrole. We willen nog wat te lezen scoren en gaan naar de taxfree winkel. Daar zien we producten van Rituals. Gelijk een mooi moment om nog wat producten te kopen. Oh, oh, hadden we dat maar niet gedaan. Ik wil altijd alles vastpakken en even testen. Er staat een nieuwe geur en ik wil een beetje op mijn vinger om te ruiken. Ik druk….. en flets daar gaat me een grote golf van het spul dat zichzelf al schuimend opblaast.

Op drie verschillende plekken zit het spul op de stellage. Het werkt heel erg op onze lachspieren en de tranen van het lachen lopen over onze wangen. Wij krijgen van die flashbacks van een mop die over een man met een schrootjesplafond gaat. We weten niet of jullie die kennen, maar de beste man is gesteriliseerd en moet voor controle of er geen snelle zwemmers meer aanwezig zijn. Om dit te bewijzen heeft de man een klein potje meegekregen.

Het plaatsen van het bewijs in het kleine potje lukt niet. Hij heeft een ´kleine´ afzwaaier. Het bewijs komt op het schrootjesplafond terecht. De man ziet geen andere mogelijkheid dan zijn bewijs op die manier mee te nemen. Jullie kennen de mop ongetwijfeld en zien er de lol misschien niet van in, maar wij konden bijna niet stoppen met lachen. Voor alle duidelijkheid, we hebben het netjes opgeruimd hoor.

Het lijkt ons het beste om maar even rustig te gaan zitten, voor het geval we nog meer schade aanrichten. Al snel kunnen we gaan boarden. De inhoud van het vliegtuig is overwegend grijs en de gemiddelde leeftijd is 75 jaar. Wij behoren tot de jongeren haha. We hebben wind mee en in 2 uur en 5 minuten zijn we op onze plaats van bestemming. We vlogen op 11.300 meter hoogte met een windsnelheid van meer dan 200 kilometer per uur. Nou dat is mooi meegenomen. We zijn een half uur eerder in Spanje. Ook de rit naar het hotel verloopt voorspoedig.

Al snel hebben we de sleutel van onze kamer. Har zegt terwijl we naar de kamer lopen dat hij het gevoel heeft dat het een flutkamer zal zijn. Nou zijn gevoel klopt. De kamer is op de 1ste etage en heeft zicht op de airco´s op het platte dak. De kamer is ook niet zo groot. Wij gaan terug naar de receptie en gegeven aan dat we graag een andere kamer willen.

In het deel waar wij zaten was geen kamer meer vrij. Wel in het andere deel van het hotel. Deze kamer was wel duurder. Wij wilden de kamer eerst zien. Was een kamer met zeezicht, ruimer en meer faciliteiten zoals badjas, slippers, kluisje, minibar, sneller internet etc. De kamer beviel ons en wij hebben bijbetaald en genieten nu van de heerlijke kamer met mooi uitzicht.

Daarna naar de eetzaal voor het diner. We hebben volpension. We hebben een flesje wijn genomen, die ze voor ons bewaren na het eten. We slobberen tenslotte niet in 1 keer zo´n fles naar binnen hihi. Het eten was heerlijk en daarna zijn we naar onze kamer gegaan. Gelukkig hebben we geen schade aangebracht in de eetzaal. Je weet het tenslotte met ons maar nooit hihi.