Het smurfendorp en Ronda

Vanmorgen zijn we op tijd op pad gegaan. We willen via de bergen naar het Smurfendorp en daarna door naar Ronda. Via een schitterende weg door de bergen gaan we op pad. Onderweg komen we op wegen waar je tussen de 80 en 100 km per uur mag rijden veel wielrijders tegen. Daar moeten we bij ons toch niet aan denken. Ook moeten we lachen om waarschuwingsborden. Het zijn gele borden waar een auto op te zien is met twee motoren die een stoppie op hun voorwiel maken. De bedoeling van het bord is om motorrijders te waarschuwen niet te dicht achter op een auto te rijden en voor de automobilist dat hij niet plotseling moet remmen. Grappig om te zien.

Na een lange tocht door de bergen komen we bij de afslag naar het smurfendorp. In 2011 werd dit dorp smurfblauw geverfd ten behoeven voor een promotie evenement voor de film van de smurfen in 3D. In drie weken tijd en met 9000 liter smurfblauwe verf werd het dorp overgeschilderd van wit naar blauw. Vooraf was besloten dat het dorp een aantal maanden blauw zou blijven en daarna weer overgeverfd zou worden naar wit. Maar tijdens een referendum werd besloten om het dorp voor onbepaalde tijd blauw te laten. Er komen meer toeristen naar het dorp dan ooit. Om in het dorp te komen moeten we kilometers over een smalle bergweg, maar uiteindelijk zien we het dorp liggen.

Het is een slaapdorp. Er loopt een verdwaalde toerist en een oude vrouw en kromme man met een stok. En wij natuurlijk :-). We denken dat het in de zomer drukker is, want er zijn speciale parkeerplaatsen voor bussen. Toch is het grappig om door het dorpje te lopen. Op verschillende plaatsen staan grote smurfen en op de muren zijn smurfen getekend. Ook zijn bomen ingepakt met gehaakte hoezen. We kijken in een klein winkeltje waar ze smurfenspulletjes verkopen. Het was een muf, duf, stinkend winkeltje. En de eigenaar had waarschijnlijk maagkrampen, want hij maakte bijzondere geluiden en stond maar over zijn maag/buik te wrijven. We hadden er een bakkie koffie willen drinken, maar dat is niet te krijgen. Misschien maar beter ook. Voor het zelfde geval krijgen we blauwe koffie haha.

Het is nog ongeveer 15 km naar Ronda. Ronda is beroemd vanwege de diepe kloof en de brug over de kloof. We parkeren de auto onder de grond en komen midden op een plein weer boven. Daar zien we gelijk een gezellig terras en ja dan kunnen we niet anders dan even plaats te nemen. Heerlijk in het zonnetje genieten we van Tapas met een glaasje Sangria. Nou glaasje, het lijkt wel een bokaal. Na een uurtje lopen we richting de kloof. Op weg er naar toe komen we langs een vrouw die op een harp zit te spelen en er prachtig bij zingt. Ze zit onder een prieel. Het is een idyllisch gezicht.

Er is ook een grote groep Koreanen. Naast ons zaten er vier op het terras iets te eten. Het is grappig om de groep te zien. Er zijn twee soorten Koreaanse reizigers. Een deel zijn hippe jonge mensen. Zij zijn trendy gekleed. De andere groep zijn wat oudere Koreanen. Zij hebben allemaal grote, kleurige sportschoenen aan. Deze sportschoenen dragen zij onder lange rokken of broeken die te kort zijn. Er zijn ook mannen met joggingbroeken die de broeken tot onder hun oksels hebben opgetrokken. Om een en ander te accentueren steken zij hun buiken ver vooruit. Lachen toch. En iedereen heeft een fototoestel of een telefoon in zijn hand. De meeste met een selfiestok.

In Ronda hangt een gezellige sfeer. Er zijn leuke winkeltjes met kant en gerookte varkenspoten. Er rijden koetsjes rond, maar we hebben al een toer in Malaga gedaan. Een toer moet een koets hoeft dus niet nog een keer. Na 2,5 uur hebben we het wel gezien. We willen via de andere kant, dwars door de bergen terug naar ons hotel.

Dit deel door de bergen is erg ruig. We rijden tot zo’n 1200 meter hoogte en hebben prachtig zicht op de omgeving. Toen we in 2012 met de voorbereidingen van 12-12-12 bezig waren, hebben we deze route ook gereden. De rit is echt prachtig. In die tijd zijn we gestopt bij een uitzichtpunt over het nationale park Las Nieves. Op dat uitkijkpunt stond een beeld van een man met een kind. Ook nu stoppen we daar nog een keer. Het beeld staat er ook nog steeds (hadden niet anders verwacht hoor) We hebben nergens kunnen ontdekken wat de betekenis van dit beeld is. Ondanks dat is het een mooie plek. Na een prachtige weg terug komen we weer veilig aan bij ons hotel.
Iedereen weer de hartelijke groeten van de smurfenzoekers.