Apen zijn net konijnen

We hebben er al een aantal keren over gelezen. Pestende ouderen. Vandaag hebben we dit mee mogen maken. Voor jullie je zorgen over ons maken. Niet doen! Het was niet tegen ons gericht. Na het ontbijt liepen we over de glamourtrap naar boven. Deze trap is voorzien van marmeren treden, led verlichting en een gouden leuning. Voor ons liep een oude vrouw met veel moeite de trap. Zij hield zich aan de leuning vast. De trap loopt rond en boven aan de trap stonden ook oudere mensen. Die werden zeer ongeduldig. Zij wilde namelijk langs dezelfde kant naar beneden. De vrouw boven aan de trap werd ongeduldig en snauwde tegen de oude vrouw schiet een op!! Zelf ging ze niet aan de kant. De oude vrouw die naar boven wilde raakte in paniek en wilde naar het midden van de trap zodat de andere vrouw gebruik kon maken van de leuning. Het was gewoon zielig om te zien.

Vandaag zijn we met Jos en Rita naar Gibraltar geweest. Het is een aardig stukje rijden, maar voor we het wisten, waren we bij de grens. Zo rijden we van Spanje ineens Groot Brittannië binnen. Omstreeks 1700 is in Utrecht een verdrag getekend dat bepaald dat dit stukje land aan Groot Brittannië behoord. Je merkt het direct. We zien Bobby´s, Engelse telefooncellen en Engelse pub´s. Voor we in het centrum komen, rijden we met de auto over de landingsbaan. Dat is toch wel even raar. Het is geen druk vliegveld, anders zou de doorgaande weg niet over de start- landingsbaan kunnen lopen.

We lopen door het belastingvrije winkelstraatje. Het wordt tijd voor een kop koffie en we stappen een gezellige pub binnen. De ober verteld ons dat de koffiezetmachine even een half uur uit de roulatie is vanwege reparatie werkzaamheden. Dat is nou jammer. Op naar de volgende pub. We komen in het Jury Café. Deze pub ligt naast de rechtbank. Een toepasselijke naam dus.

Op Gibraltar zijn veel apen en die willen wij graag zien. Hoe komen we nu op die berg waar de apen zitten. Een Engelse dame helpt ons op weg. We kunnen met de auto naar het park op de berg. We rijden door en komen we bij de ingang van het park. De toegang is 14 euro pp en 3 euro voor de auto. Har zegt tegen de kaartverkoper, Doe maar een kaartje van 3 euro voor de auto, de rest gaat wel lopen. Daar wil de man niet aan haha. Rita geeft aan dat we wel voor kinderkaartjes naar binnen willen. Zij steekt haar duim in haar mond en kijkt onschuldig naar de man. Daar trapt hij ook niet in. Hij verteld dat we er veel bezienswaardigheden zijn voor dat geld. Nou vooruit maar weer. We gaan het meemaken.

De eerste stop is bij een grot. We moeten bijna een kilometer verder de auto parkeren. Terwijl we naar beneden lopen, komen er 4 mensen naar boven ´gestrompeld´. Het blijken Nederlanders te zijn. Ze geven aan dat de grot niet veel is. Veel klimmen en hij heeft 2 invaliden bij zich, dus dat gaat hem niet worden. Wij overleggen en besluiten naar de volgende bezienswaardigheid te gaan. Dit is een tunnel waarin veel geschiedenis te ervaren is. We hebben net de auto geparkeerd als de Nederlandse man ook weer achter ons stopt. Hij zegt, moet je nu alweer lopen. Ja wij gaan het wel doen. Nou hij niet haha. Hij zegt ik ga niet weer lopen. Ik heb 100 km gereden, heb 34 euro intree betaald, koffie gekocht met een klein koekje voor 24 euro. Hij zegt het allemaal lachend, maar eigenlijk vindt hij het niets. Hij start zijn auto en weg is hij. Wij lachen en gaan naar de tunnel.

Bij de tunnel hebben we een prachtig uitzicht over het eiland en het vliegveld. Terwijl we daar staan te kijken, komen er nog meer Nederlanders aan. Het wordt daar een dolle boel zo met elkaar. Wij gaan de tunnel in. Har zegt tegen de kaartjescontroleur, we gaan naar de tunnel of love. Nou vergeet het maar. Het regent in de tunnel harder dan buiten en er is weinig bijzonders te zien. De andere Nederlanders vragen aan de controleur waar de apen zitten. Blijkt dat wij er vlak langs gereden zijn. Geen aap gezien. Net als al die andere bezienswaardigheden, die geen bezienswaardigheden zijn.

We besluiten nog een keer rond te rijden. We komen weer bij de ingang van het park en de kaartverkoper vraagt wat we allemaal gemist hebben. Wij zeggen alles! De man legt het nog een keer uit. We willen hem niet tegen het hoofd stoten en hummen begrijpend met hem mee haha. We rijden gelijk naar het deel waar de apen zitten. Voor ons rijdt een auto en aan de auto hangen 2 apen. Wij doen snel de ramen dicht, want wij hebben geen zin in apen in de auto. Een stukje verder zien we apen en stoppen. Er komen gelijk 2 naar ons toe lopen. Rita heeft ter verdediging een paraplu meegenomen. Als die apen gek doen, krijgen ze een klap op hun kop. Hoppa!!

Er zijn nog meer apen. Ook kleine aapjes. Die zijn het leukst. Rita en ik lopen naar de auto en ineens krijgt een mannetjes aap de gekke vijf minuten. Hij springt als een konijn op het vrouwtje en gaat tekeer. Het is van korte duur. Daarin verschilt hij dus niet van de konijnen. Moet ineens aan Eva Jinnek denken. Zij kreeg dit beeld tijdens 1 van haar uitzendingen te zien en kreeg er een kleur van. Op internet was daar van alles over te lezen.

Na al deze indrukken gaan we weer richting Spanje. Het was een bijzondere ervaring. Veel geld voor weinig en een peepshow op de valreep. Gelukkig zijn we boven de 18. Toch kijken we met plezier terug op deze dag.