Spelen in de zandbak en nu in het gekkenhuis ;-)

Om te beginnen eerst maar even met jullie delen dat internet tot op heden niet geweldig is. Mocht er geen bericht van ons zijn, dan ligt dit aan de slechte internetverbindingen. Vinden wij echt bijzonder in zo’n land als de VS.

Maar nu de leuke zaken om te delen. Vanmorgen zijn we lekker op tijd vertrokken (08.00 uur). Ons plan was om via Joshua Tree National Park te reizen en dat is gelukt. Je merkt echt dat we in de woestijn zitten. Echt overal is zand, zand en nog eens zand. Het eerste stuk hebben we over de snelweg gereden en daarna lekker binnendoor. Bij de ingang van het park stond een bord met de kogelgaten er in en met veel stickers. Nou dat is bijzonder, betekent dit dat we kogelwerende vesten aan moeten doen? We gaan er van uit dat dit niet nodig is haha.

Het lijkt wel of we alleen op de wereld zijn. De omgeving is prachtig. We rijden tussen rotsformaties door en hier en daar wat struiken. Na een aantal kilometers komen we bij het bezoekerscentrum waar we bij de ranger een toegangskaartje kopen. We krijgen van hem ook een plattegrond van het park. Als wij aan een woestijn denken dan denken wij dat er alleen zand is. Hier is dat niet zo. Er zijn bergen, rotsformaties, bomen en struiken. De Joshua tree lijkt erg veel op een Yukka, maar is toch iets anders. Het park staat er vol mee.

Onderweg komen we langs 2 wegen waar je off the road kunt rijden. Die kans laat Har niet aan zich voorbij gaan. We rijden het zand in en crossen zo’n 20 km door de woestijn en weer 20 km terug. Soms gaat het zand over in keien en zitten er flinke gaten in de weg. Als we hier een lekke band krijgen of motorpech dan zijn we wel de Sjaak.

Onderweg komen we namelijk niemand tegen en we vragen ons wel af of de rangers deze route controleren. We hebben genoeg water en fruit bij ons, dus we houden het wel even uit ;-) Het mag de pret niet drukken, want het is super om te doen. Je lijdt tenslotte het meest voor wat je vreest. Nee alle gekheid op een stokje, we nemen geen onnodige risico’s!!

We maken een mooie selfie in de middle of nowhere. Het is heel erg warm. We denken zo tussen de 35 a 40 graden. Onderweg zijn we 3 hagedisjes en een vogeltje tegen gekomen. Veel levende wezens zijn hier niet te zien. We komen weer veilig op de doorgaande weg.

Een stuk verder zien we honderden cactussen. Er is een pad gemaakt zodat je er tussendoor kunt lopen. We hebben even voorzichtig aan de stekels gevoeld en die prikken goed. Op de plek waar de cactussen staan, waait het heerlijk. Dat komt doordat het in het park ook heuvelachtig is en we hoger staan. Het uitzicht is echt super.

We raken eigenlijk niet uitgekeken in het park. Een stuk verder rijden we ineens tussen grote ronde rotsen. Har klimt helemaal naar boven. Hij steekt mooi af tegen de blauwe lucht. Er zijn een paar Belgen die niet in de gaten hebben dat ik hen kan verstaan. Zij vinden het maar gevaarlijk dat Har helemaal naar boven is geklommen ;-) Het is een jonge knul die dit zegt!!

We rijden verder in de richting van Laughlin. Om daar te komen moeten we dwars door de Mojave woestijn. Hier wonen bijna geen mensen meer. Je ziet langs de weg een paar brievenbussen staan. De huizen staan soms wel meer dan een kilometer weg. Dat is wat anders dan je post op de deurmat. We komen tot in het hart van de woestijn. Daar is het dan toch een grote zandvlakte. Door de woestijn rijden zeer lange treinen. Zij hebben 3 locomotieven en de containers staan er dubbel gestapeld op. Ze zijn extreem lang.

Het valt ons op dat er langs de weg veel namen van stenen gemaakt zijn. Echt kilometers lang. Dit heeft waarschijnlijk met het feit te maken dat we op Route 66 rijden. Dat vinden we eigenlijk wel heel erg leuk!

We komen nu in de buurt van Laughlin. Het plaatsje ligt midden in de woestijn en is nog niet zo oud. In de jaren 60 heeft iemand er een hotel gebouwd en inmiddels is het een flinke stad. Het is naast Las Vegas de 2e gokstad van Nevada. Dat is duidelijk te merken,want het stikt er van de casiono’s.

Ook ons hotel is een combinatie van Hotel en casino. We houden niet van gokken, maar we willen het wel een keer meemaken ;-). Ons hotel is megagroot en als je naar binnenloopt, zie je direct de gokhallen. Het zit aardig vol met mensen die graag van hun geld af willen. De automaten staan te piepen en te zingen. Oude dames en heren trekken aan de eenarmige bandiet. Wat een gekkenhuis. We kijken ons ogen uit.

Voor de grap wagen we een gokje. We vergokken voor 2 dollar!!! Dat is nog eens grof geld. Het is alleen maar voor de beleving. Gelukkig zijn wij niet verslavingsgevoelig haha.

Wij krijgen een kamer op de 17e etage met zicht op de Colorado River. Dat is echt wel gaaf. Er zijn veel waterscooters en speedboten op het water. Eerst maar eens wat eten en kijken of we in de lobby verbinding kunnen krijgen. Ik maak mijn verslag eerst in word, zodat ik kan knippen en plakken. Het bijvoegen van foto’s lukt niet met zo’n slechte verbinding. En dat is zo jammer, want ik heb echt prachtige foto’s gemaakt vandaag.